Cybercrime
internetfraude
Naar onder
Internetfraude is de diefstal van gegevens en items van onoplettende gebruikers via internet. In dit gebied is het gebruikelijk om in korte tijd en met weinig financiële middelen een groot aantal slachtoffers te kunnen maken. Ondanks het feit dat internet een relatief nieuw fenomeen is, zijn de oplichting internetvarianten van eerder bestaande oplichting, waarbij de anonimiteit en de verbeterde communicatiemogelijkheden van internet de fraudeur in de kaart spelen. Het kan misleidende reclame zijn voor dingen die ondanks betaling nooit worden geleverd. Er zijn ook gevallen van fraude met internetbankieren gemeld. In artikelen over phishing en pharming wordt uitgelegd hoe criminelen mensen bedriegen en oplichten. Computerbeveiliging is een kritische overweging om internetfraude zoveel mogelijk te voorkomen. Omdat internetfraude zo'n breed begrip is, kan het op verschillende manieren worden uitgevoerd.
Pharming
Het internetadres van een specifieke domeinnaam wordt gewijzigd zodra een DNS-server wordt aangevallen. De onoplettende surfer vult de juiste web-URL in, maar wordt doorverwezen naar een nepsite. Als dit bijvoorbeeld de website van een bank is, kan een hacker essentiële informatie van de gebruiker ontnemen.phishing
Een vorm van pharming waarbij slachtoffers via e-mail naar een valse website worden verleid. Er wordt bijvoorbeeld een verzoek gedaan, zogenaamd van de bank, om gegevens op de website te valideren; anders blokkeert de bank de rekening wegens 'poging tot fraude'. Uiteraard wordt deze site ook gebruikt om gevoelige informatie van gebruikers te verzamelen, die de hacker vervolgens kan gebruiken om bijvoorbeeld geld van hun bankrekeningen te stelen.Advertentiefraude op internet
De oplichter plaatst een advertentie voor de verkoop van artikelen en ontvangt contant geld zonder de goederen te leveren. Het kan ook andersom gebeuren: een fraudeur reageert op een advertentie en ontvangt producten zonder daarvoor te betalen.Spyware
De fraudeur verspreidt spyware, dit zijn programma's die computer- en browse-activiteit registreren en doorsturen, evenals andere gegevens op de machine. Dit bevat wachtwoorden voor internetbankieren, bedrijfsinformatie en andere soortgelijke accounts. Spyware wordt vaak op zo'n manier verspreid dat consumenten het per ongeluk installeren, bijvoorbeeld naast computerspelletjes of pornografie die gebruikers downloaden.
Acquisitiefraude
De fraudeur koopt een domeinnaam en zet een website op met advertenties of bedrijfsregistratiegegevens. Vervolgens dwingt hij ondernemers te betalen voor een vermelding op deze website, soms via ongevraagde facturen en soms door ze te verleiden tot het tekenen van een 'offerte'. Het doel van deze website is om de indruk te wekken dat de fraudeur een legitiem bedrijf heeft, advertenties plaatst en een bedrijfsregister bijhoudt. Het feit dat alle informatie op deze websites afkomstig is van weblinks naar andere sites (bijvoorbeeld een zoekopdracht in het bedrijvenregister linkt automatisch naar de website van de KvK, en klikken op de link 'aandelenkoersen' linkt automatisch naar de voorraad exchange's website) onderscheidt hen.Virusscanners die niet echt zijn
De fraudeur bouwt een programma dat een pop-upbericht weergeeft aan gebruikers om hen te informeren dat hun machine is geïnfecteerd met een computervirus dat alleen kan worden verwijderd door een virusscanner te downloaden vanaf een bepaalde link. De virusscanner (waarvoor je moet betalen) is nutteloos, gevaarlijk of bevat spyware. Het aanbieden van niet-functionele cryptocurrency-miningsoftware, software die aandelenkoersen kan voorspellen of zelfs beïnvloeden, of software die een loterij of de willekeurige generator van een online casino kan kraken, zijn allemaal voorbeelden van andere voorwendsels voor het verkopen van gevaarlijke of niet-werkende software.
ransomware
De fraudeur verspreidt infecties die ervoor zorgen dat de geïnfecteerde computer na het opstarten een scherm toont met de mededeling dat deze is geblokkeerd en pas zal worden gedeblokkeerd (bijvoorbeeld door een code te verstrekken die het virus deactiveert) wanneer er geld wordt overgemaakt. Hierdoor heeft de fraudeur de computer 'gegijzeld'. Het virus doet zich vaak voor als wetshandhavingssoftware. Vervolgens wordt de tekst getoond waarin staat dat de computer verboden is voor het downloaden en/of verspreiden van IP-beveiligde muziek of films, of kinderpornografie, vergezeld van prachtige logo's en citaten uit juridische documenten. Omdat dit echter ogenschijnlijk de eerste keer is, is het voldoende om een vergoeding te betalen aan de zogenaamde politie, waarna de gebruiker een code ontvangt die het virus deactiveert. Veel mensen zijn hier zo van geschrokken dat ze betalen om het zo snel mogelijk te laten verwijderen om een langdurige strafrechtelijke vervolging of strafblad te voorkomen. Bovendien zijn ze bang om de politie of een reparateur te bellen. Bedrijven zijn een gemakkelijk doelwit voor ransomware omdat het betalen van het losgeld doorgaans minder duur is dan het opschonen van de computers en het herstellen van de schade veroorzaakt door productieverlies. Het is echter niet gegarandeerd dat de code werkt; vaak wordt het geld van de slachtoffers verspild tijdens het toelatingsproces en blijft de blokkade bestaan.Terug naar boven
